Raymond Landegent ziet regelmatig prachtige spullen in de containers van het milieupark verdwijnen. Toch mag je dit ‘afval’ niet meenemen. Het is hoogste tijd om daar verandering in te brengen, betoogt hij.
Komt een man bij het milieupark … en die ziet me daar toch een viertal mooie geglazuurde plantenpotten uit andermans auto komen. “Ga je deze weggooien”, hoor ik mezelf zeggen tegen de pottenwerper. Hij antwoordt bevestigend, deze vier grote plantenpotten zijn niet langer gewenst in zijn leven. Er restte blijkbaar geen andere optie dan de puincontainer.
Twee minuten later sta ik de potten genoegzaam en opgelucht in mijn achterbak te laden. Zo, weer een paar prachtige spullen van de sloop gered. De potten hebben geluk gehad. Ze mogen nog een flink aantal jaren doen waar ze voor bedoeld zijn. Wat zou er zonder mijn interventie van deze potten zijn geworden? Gruis om onder asfaltwegen te storten? Nietszeggend vulsel voor beton? Heel veel andere opties zijn er (nog) niet.
Maar ik heb misschien nog meer geluk gehad. Dat er geen milieuparkmedewerker in de buurt was. Want, wat er zich op deze dinsdagochtend in Schiebroek afspeelde, was niets minder dan een illegale transactie. Volgens milieuparkregelgeving mogen namelijk geen spullen (want: afval!) worden uitgewisseld tussen bezoekers. Spullen uit de container vissen is al helemaal een doodzonde. Als je iets wilt uitruilen, dien je die dubieuze ‘transactie’ buiten het hek te voltooien.
Waarom ik dat weet? Twee jaar geleden vond ik stevige gele plastic kratten, compleet ongeschonden, in de bak voor harde kunststoffen. Ik kon er met groot gemak eentje uitvissen en liet die kans natuurlijk niet onbenut. Maar ik werd daarbij meteen op m’n vingers getikt: dit was niet de bedoeling en is zelfs strafbaar.
Dat verzin je toch niet? De gemeente Rotterdam heeft de mond vol van circulaire ambities en de ‘van zooi naar mooi’-borden lachen je tegemoet op het milieupark. Maar negen van de tien keer dat ik op het milieupark kom, zie ik dingen in de container verdwijnen die nog lang niet aan het einde van hun latijn zijn. Een echt duurzame toekomst vraagt om onconventionele veranderingen. Wordt het misschien tijd om de milieuparkmedewerkers om te scholen tot materialen- en hergebruikscouts? Volgens mij is dat veel leuker en uitdagender dan agentje te moeten spelen op prima te gebruiken, maar afgedankte spullen.
Of neem een voorbeeld aan de internationaal vermaarde upcycle mall ReTuna in Eskilstuna. Deze Zweedse stad laat zien hoe een milieupark samen kan vallen met een kringloopwinkel. Al het ‘afval’ dat daar wordt binnengebracht door de bezoekers, gaat eerst langs een ‘jury’ die kijkt of er nog wat valt te maken van de binnengebrachte spullen.
En ja, ik weet dat de gemeente Rotterdam al een paar jaar onderzoek doet naar de haalbaarheid van zo’n dergelijke upcycle mall in onze stad. Maar praatjes vullen geen gaatjes. Tijd voor actie!